ایستگاه پزشکی

نگاهی بر دنیای سلامت، زیبایی و پزشکی - دانستنی هایی که به حفظ سلامت جسم و روح کمک می کند

ایستگاه پزشکی

نگاهی بر دنیای سلامت، زیبایی و پزشکی - دانستنی هایی که به حفظ سلامت جسم و روح کمک می کند

پرولاپس و بیرون زدگی مقعدی بدون درد و خونریزی

پرولاپس و بیرون زدگی مقعدی بدون درد و خونریزی

یکی از سوالاتی که زیاد از سوی بیماران با آن مواجه شدیم، این است که علت بیرون زدگی مقعدی بدون درد و خونریزی چیست؟
بیرون زدگی مقعدی یا همان پرولاپس رکتوم، حالتی است که در آن مخاط یا بخشی از رکتوم (انتهای روده) از مقعد خارج می شود. دلیل اصلی این عارضه افزایش فشار داخلی شکم و عضلات ناحیه آنال است که عواملی مثل اسهال و یبوست های پی در پی، زور زدن زیاد و… باعث آن می‌شوند.

چه افرادی دچار بیرون زدگی مقعدی می‌شوند؟

بیرون زدگی مقعدی در زنان شایع تر است و شدت آن در هر فردی می تواند متفاوت باشد. در کودکان زیر ۳ سال و همچنین افراد بالای ۵۰ سال به دلیل ضعف عضلات لگن، احتمال بروز این عارضه بسیار بیشتر است.
افراد زیادی از ما سوال می‌کنند که بیرون زدگی مقعدی بدون درد و خونریزی خطرناک است؟ و آیا نیاز به درمان دارد یا خیر؟
باید بگوییم که این عارضه علاوه بر ظاهر زشت، به مرور شرایط سختی را برای بیمار ایجاد می کند و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

دلایل

گفتیم که افزایش فشارهای داخلی شکم و رکتوم می‌تواند باعث بیرون زدگی مقعدی شود. حالا می‌خواهیم بررسی کنیم که چه عواملی در این ناحیه فشار ایجاد می‌کنند؟
اسهال و یبوست های پی در پی و مزمن
ایجاد آسیب در ناحیه مقعد
زایمان طبیعی در زنان
عفونتهای انگلی روده
ضعیف شدن عضلات کف لگن
بیماری بواسیر یا هموروئید
سندروم سیستیک که نوعی اختلال مادرزادی است

انواع پرولاپس یا بیرون زدگی مقعدی

انواع بیرون زدگی مقعدی

با توجه به شدت این عارضه، علائم آن هم می توانند متفاوت باشند. اگر فقط مخاط یا پوشش داخلی روده از مقعد بیرون بزند، پرولاپس ناکامل است و شدت آن کمتر است.
اما زمانی که یک قسمت یا تمام بخش انتهایی روده از مقعد خارج شود، پرولاپس یا بیرون زدگی مقعد کامل است.
پرولاپس رکتوم داخلی و خارجی هم عنوان دیگری است که به این عارضه اطلاق می شود. در نوع داخلی بخشی از روده بزرگ وارد رکتوم یا راست روده می شود. این وضعیت معمولا شایع تر است و چون نشانه ظاهری ندارد، بیمار آن را با یبوست و دفع ناکامل مدفوع اشتباه می‌گیرد.
در پرولاپس خارجی هم همانطور که در بالا توضیح داده شد، بخشی از روده کاملا از مقعد بیرون می‌زند.

علائم

زمانی که از بیرون زدگی مقعدی صحبت می‌کنیم، احتمال بروز علائم زیر بسیار بالاست. این علائم در ابتدا خفیف تر هستند اما با پیشرفت بیماری کاملا احساس می‌شوند:

  • درد و تورم
  • خونریزی مقعد
  • بی اختیاری مدفوع
  • سوزش و خارش
  • ترشحات مخاطی از مقعد
  • یبوست

احتمال دارد بیرون زدگی مقعدی بدون درد و خونریزی باشد؟

احتمال اینکه بیمار بجز بیرون زدگی هیچ علائم دیگری نداشته باشد بسیار کم است. اما اگر با چنین وضعیتی مواجه شدید و هیچ علائم دیگری احساس نمی‌کنید، ممکن است دچار بیرون زدگی بواسیر یا هموروئید شده باشید.

تفاوت بیرون زدگی مقعدی (پرولاپس) و بیرون زدگی بواسیر

بیرون زدگی بواسیر

در بالا یکی از عوامل ایجاد بیرون زدگی را بواسیر یا هموروئید عنوان کردیم. این دو عارضه با یکدیگر متفاوت اند اما ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند.
بواسیر یا هموروئید تورم رگها و شریانهای داخل یا خارج مقعد است و اگر در بلند مدت درمان نشود، این رگها از مقعد بیرون می زنند و دچار پرولاپس می شوند.
اما پرولاپس رکتوم یا راست روده در واقع بیرون زدن بخش انتهایی روده از آنال است. معمولا بیماران این دو عارضه را اشتباه می گیرند. بنابراین باید تشخیص قطعی را به عهده پزشک بگذارند.

مراجعه به پزشک و تشخیص بیماری

بعد از مراجعه به پزشک و بررسی سوابق بیماری های شما، معاینه جسمی انجام می شود. اگر با معاینه فیزیکی بیماری بطور دقیق تشخیص داده نشود، پزشک انجام آزمایشاتی را تجویز می کند.
بهترین راه ها برای تشخیص این عارضه شامل سونوگرافی ماهیچه مقعدی، کولونوسکوپی، رکتوسکوپی و پروکتوگرافی است که با توجه به نوع بیرون زدگی پزشک یکی از آنها را تجویز می کند.


منبع

درمان بواسیر خارجی بدون جراحی و بیرون زدگی هموروئید

درمان بواسیر خارجی بدون جراحی و بیرون زدگی هموروئید

بیماری هموروئید یا بواسیر خارجی (بیرون زدگی) شایع ترین بیماری مقعدی است. به طور کلی بواسیر به دو نوع خارجی و داخلی تقسیم می شود. که در نوع اول رگ های خارج از مقعد و در نوع دوم یعنی داخلی، عروق یا سیاهرگ های داخل کانال مقعد درگیر بیماری شده است. 

هموروئید خارجی به تورم یا گشاد شدن سیاهرگ هایی که بیرون زده و در زیر پوست اطراف مقعد بر روی عضله اسفنکتر قرار دارد گفته می شود.

علائم هموروئید خارجی

  • برخی از علائم این بیماری:
  • خارش اطراف ناحیه مقعد یا رکتوم
  • درد، خونریزی یا خون در مدفوع
  • توده های متورم در نزدیکی مقعد

علت

 این عارضه اغلب فشار به مقعد در اثر یبوست مداوم است، اما علل دیگری مثل بارداری، زایمان، اضافه وزن و … نیز برای این بیماری وجود دارد.

روش های درمانی مختلفی برای بواسیر پیشنهاد می شود. اما از آنجایی که اغلب مردم از جراحی می گریزند، تصمیم گرفتیم به تشریح روشهای درمان هموروئید خارجی بدون جراحی بپردازیم :

درمان با لیزر

درمان هموروئید خارجی با لیزر را می توانیم به عنوان بهترین روش برای درمان این بیماری معرفی کنیم. لیزر می تواند با کمترین میزان آسیب سیاهرگ های متورم را برطرف نماید. در این روش لیزر جایگزین تیغ جراحی شده، و به طور کامل و بدون وارد آمدن آسیب به نواحی اطراف توده بواسیر آن را برطرف می کند.

بهترین ویژگی لیزر قطعی بودن درمان است، زیرا امکان عود مجدد را به حداقل کاهش میدهد. آمار ها نشان داده، لیزر در ۹۸% از مواقع در درمان بواسیر خارجی موثر واقع شده است. از سایر ویژگی های این روش درمانی می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

  • درمانی سریع، قطعی و سرپایی
  • بدون درد و یا خونریزی
  • کاهش دوره نقاهت پس از درمان به سبب تسریع بهبود زخم
  • به جای ماندن اسکار کمتر حاصل از زخم
  • هزینه مناسب و پرداخت آن تنها برای یکبار
  • کاهش خطر عود مجدد بیماری به حداقل
  • بدون نیاز به بستری در بیمارستان
  • کاهش خطر عفونت پس از درمان

اسکلروتراپی

اسکلروتراپی یا تزریق دیگر روش پرکاربرد درمان هموروئید خارجی بدون جراحی است. هدف از تزریق، قطع جریان خون رسانی به بافت آسیب دیده است. زیرا اگر در این بافت گردش خون نباشد، پس از مدتی خشک شده و از بین می رود.

برای انجام این درمان ماده به نام اسکلروزان به سیاهرگ آسیب دیده تزریق می شود. این ماده با ایجاد چسبندگی در سیاهرگ ها، موجب تورم دیواره آن شده و جریان خون را متوقف می کند و در نتیجه بافت متورم شده در طی چند روز از بین می رود.

این روش تنها برای بواسیر خارجی پیشرفت نکرده اثر گذار است. از مزایای اسکلروتراپی می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

  • سرپایی و سریع
  • بدون درد و خونریزی
  • بدون نیاز به بستری شدن در بیمارستان
  • بدون نیاز به طی کردن دوره نقاهت
  • تسریع در روند بهبودی
  • هزینه مناسب در مقایسه با سایر روشهای درمان

از عوارض و معایب احتمالی این روش می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

  • میزان موفقیت این روش مشخص نبوده و شاید نیاز مجدد به انجام سایر روشهای درمانی باشد.
  • تغییر رنگ پوست در ناحیه آسیب دیده
  • خطر تجمع لخته خون
  • درد
  • سردرد پس از دریافت
  • خطر بی اختیاری در کنترل مدفوع
  • عفونت

درمان بواسیر خارجی ترومبوزه

ترومبوزه به معنی لخته خون است و  منظور از بواسیر خارجی ترومبوزه، تجمع لخته خون در بافت بواسیری است. علت دقیق تجمع خون مشخص نیست، اما این حالت اغلب در هموروئیدهای خارجی مشاهده می شود. برای درمان، لازم است در اسرع وقت و در کمتر از ۴۸ ساعت از لخته شدن، خون را تخلیه نمایید.

هرگز خود در منزل برای تخلیه لخته اقدام نکنید، بلکه لازم است این کار توسط پزشک در محیطی استریلیزه انجام گیرد. برای این منظور پزشک برشی بر روی بواسیر ایجاد کرده و لخته را تخلیه می نماید. در صورتی که بیماری با این روش درمان نشود، پزشک انجام سایر روشهای درمانی را پیشنهاد می نماید.

درمان دارویی

استعمال برخی از دارو می تواند به درمان بواسیر خارجی کمک نماید. این دارو معمولاً در برطرف کردن علائم بیماری نظیر درد، سوزش و خارش نیز موثر هستند و در برخی موارد به بهبود بیماری کمک می کنند. اما حتی استفاده از دارو نیز درمانی موقت بوده و معمولاً بعد از طی مدتی بیماری مجدداً عود خواهد نمود. برخی از داروهای پرکاربرد برای درمان این بیماری به این شرح است:

  • پماد آنتی هموروئید : این پماد به عنوان بهترین دارو برای درمان این بیماری شناخته می شود. خواص ضد التهابی و ضد دردی این پماد موجب جلب رضایت بیماران شده است. این پماد التهاب، سوزش و خارش را از بین برده و مدت زمان مصرف آن حداکثر ۷ روز تعیین شده است.
  • پماد ام جی : این دارو حاوی بی حس کننده هایی بوده که ضمن کاهش درد، به برطرف کردن التهاب، سوزش و خارش نیز کمک می کند. همچنین این پماد حاوی منقبض کننده های عروق است و می تواند به برطرف کردن بیماری نیز کمک نماید.
  • داروی روهمورین : این داروی خوراکی با خشک کردن زائده هموروئیدی به درمان بیماری کمک می کند. این دارو را می توان برای درمان بواسیر خارجی  یا داخلی استفاده نمود. روهمورین را می توان ۲ بار در روز با معده خالی مصرف کرد.
  • پماد لیدوکائین : پماد لیدوکائین نوعی بی حس کننده موضعی است که می تواند به سرعت درد شدید هموروئید خارجی را بهبود بخشد. این دارو انتقال پیام های عصبی به سیستم عصبی مرکزی را مسدود کرده و از این طریق در عرض ۲ تا ۵ دقیقه درد بیمار را برطرف می کند.

درمان بواسیر یا هموروئید خارجی - دکتر بیژن عابدیان

عمل جراحی شقاق با روش‌های گوناگون و خطرات آن

عمل جراحی شقاق با روش‌های گوناگون و خطرات آن

شقاق مزمن به نوعی از این بیماری اطلاق می‌شود که بیشتر از ۶ هفته طول بکشد و دیگر با روش های خانگی و دارویی قابل درمان نباشد. حتی در معاینات بالینی هم این نوع فیشر به راحتی قابل تشخیص است، چون عمق پارگی ایجاد شده در دهانه مقعد زیاد است. در این مرحله تنها راه درمان، عمل جراحی شقاق است که به روش های گوناگون انجام می‌شود.

عمل جراحی تحت بیهوشی و یا بی حسی موضعی انجام می‌شود و معمولا با درد و خونریزی همراه است. همچنین بعد از انجام هر یک از روش‌های جراحی شقاق یا فیشر مقعد، نیاز به چند روز استراحت و مراقبت از زخم می‌باشد تا این ناحیه عفونت نکند.

کارهایی که قبل از جراحی باید انجام شود!

معمولا اگر زخم در نواحی جانبی دریچه مقعد ایجاد شده باشد، احتمال وجود بیماری های زمینه ای مثل کرون یا اختلالات دیگر وجود دارد. بنابراین در این شرایط، انجام آزمایشاتی برای بررسی بیشتر قبل از عمل لازم است.

آزمایشاتی که ممکن است قبل از عمل شقاق انجام شود شامل:

سیگموئیدوسکوپی: در این آزمایش یک لوله باریک و انعطاف پذیر برای بررسی بخش سیگموئید روده از طریق مقعد وارد شده و معمولا برای افراد زیر ۵۰ سال انجام می‌شود. این آزمایش هیچگونه خطری برای فرد نخواهد داشت.

آنوسوکوپی: این دستگاه یک لوله باریک است که و برای معاینه ناحیه انتهایی روده و مقعد از آن استفاده می‌شود.

کولونوسکوپی: این آزمایش زمانی انجام می‌شود که پزشک قصد بررسی کامل روده بزرگ را داشته باشد.

وقتی که فرد علائمی مثل درد شکم و اسهال را تجربه می‌کند که از عوامل خطر ابتلا به سرطان روده و سایر بیماری‌ها به شمار می‌رود، پزشک برای اطمینان خاطر انجام کولونوسکوپی را تجویز می‌کند. بخصوص مشاهده این علائم در افراد بالای پنجاه سال نیاز به انجام آزمایشات دقیق تری دارد.

راه‌های عمل جراحی شقاق

راه های مختلفی برای جراحی شقاق وجود که با توجه به محل ایجاد شکاف و شرایط پیشرفت بیماری، یکی از آنها انتخاب می شود.

اسفنکتروتومی

طی این روش در عضلات اسفنکتر اطراف مقعد برشی ایجاد می شود تا اسپاسم ایجاد شده در این ناحیه از بین برود و روند بهبود زخم شقاق آغاز شود. اسفنکتروتومی در دو نوع باز و بسته انجام می‌شود.

اسفنکتروتومی شقاق

اسفنکتروتومی باز: این جراحی تحت بیهوشی کامل و در اتاق عمل انجام می‌شود. طی این عمل برشی روی عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود و در انتهای جراحی برش ایجاد شده را بخیه نمی زنند تا بصورت خود به خود و به مرور زمان بهبود یابد.

اسفنکتروتومی بسته: کاملا مشابه روش باز انجام می‌شود، با این تفاوت که در انتهای جراحی پزشک محل برش را با بخیه می‌بندد.

خطرات و عوارض

با وجود اینکه اسفنکتروتومی در بین روش های جراحی بسیار موثر عمل می کند اما این روش با عوارض بسیاری همراه است. شایع ترین عارضه عمل شقاق به روش اسفنکتروتومی، بی اختیاری مدفوع و گاز است و معمولا از هر ۱۰ نفر، ۳ نفر دچار این عارضه می شوند. البته عدم توانایی در کنترل حرکات روده گاهی یک مشکل جزئی است که بعد از مدتی بهبود می یابد اما در مواردی هم ممکن است این عارضه دائمی باشد.

همچنین از دیگر عوارض این روش می‌توان به احتمال بروز عفونت بعد از جراحی اشاره کرد. البته در صورتیکه بهداشت و مراقبت های بعد از عمل به درستی رعایت شود، احتمال بروز عفونت بسیار کاهش می یابد.

فلپ پیشرفته

در روش فلپ پیشرفته با گرفتن پوست از قسمت سالم مقعد و استفاده از آن برای پیوند به بخش آسیب دیده این بیماری را درمان می کنند. کمتر از این روش برای درمان شقاق استفاده می شود و معمولا برای نوعی از شقاق که چندین بار عود کرده مناسب تر است.


مشاهده ادامه مطلب عمل شقاق در اینجا