چرا به فیستول مقعدی مبتلا می شویم؟ چگونه آن را درمان کنیم؟

مشاهده علائم آزاردهنده در ناحیه مقعد به معنی ایجاد اختلال و ابتلا به نوعی بیماری مقعدی است. بسیاری از بیماری های نشیمنگاهی علائم مشابهی ایجاد می کنند و به همین دلیل تشخیص قطعی این بیماری ها بدون نظر پزشک امکان پذیر نیست.

فیستول مقعدی یکی از عارضه های ناحیه رکتوم و مقعد است که معمولا به دنبال عفونت درمان نشده بوجود می آید و علائم آزاردهنده ای ایجاد می کند. این بیماری انواع مختلفی دارد و با ایجاد درد و عفونت شرایط سختی را برای بیمار ایجاد می کند. با ما همراه باشید تا بطور کامل این عارضه، علائم، دلایل و راه های درمان آن را بررسی کنیم:

فیستول چیست؟

فیستول پری آنال یا فیستول مقعدی به نوعی ارتباط غیر عادی بین انتهای روده و مقعد و پوست اطراف آن گفته می شود که مجرایی پر از عفونت ایجاد می کند. این عارضه ممکن است بافت های مختلف را به یکدیگر متصل کند که با توجه به محل دقیق ایجاد این اتصال نوع بیماری تعیین می شود. معمولا یک سر این مجرای دو طرفه به روده و یک سر آن به سطح پوست می رسد و بیمار شاهد خروج ترشحات چرکی از سطح پوست خواهد بود.

البته برخی از فیستول ها پیچیده تر هستند و چندین مجرای گوناگون ایجاد می کنند که درمان آنها به مراتب سخت تر است.

انواع

مجراهای فیستول می توانند بخش های مختلف روده و مقعد را به یکدیگر متصل کنند و با توجه به نوع اتصال، فیستول به انواع زیر تقسیم می شود:

• سوپر اسفنکتریک: محل شروع آن مابین عضلات اسفنکتر خارجی و داخلی است که به سمت بالا گسترش می یابد و نزدیک به مقعد نمایان می شود. احتمال بروز این فیستول بسیار پایین تر از انواع دیگر آن است.
• اکسترا اسفنکتریک: مجرای این فیستول از سمت راست روده شروع می شود و به سمت پایین حرکت میکند تا از بخش عضلات لگن به سطح پوست راه پیدا کند. معمولا این نوع فیستول در پی بیماری های کرون و کولیت ایجاد می شود.
• فیستول ترانس اسفنکتریک: این بیماری مجرایی ایجاد می کند که از قسمت پشت مقعد شروع می شود و با گذر از عضلات اسفنکتر خارجی روی سطح پوست مقعد نمایان میشود. شکل ظاهری این عارضه شبیه به U انگلیسی است.
• فیستول اینتر اسفنکتریک: مجرای این فیستول هم از بین عضلات مقعد شروع می شود و با گذر از اسفنکتر داخلی در اطراف مقعد نمایان می شود. اینتراسفنکتریک رایج ترین نوع فیستول مقعدی است که بیشتر بیماران به این نوع مبتلا می شوند.

چرا به فیستول دچار می شویم؟

یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد این بیماری عفونت درمان نشده است. زمانی که غده های اطراف مقعد مسدود شوند، چرک و عفونت تجمع پیدا می کند و باعث ایجاد آبسه مقعدی یا مجرای فیستول خواهد شد. علت دقیق ایجاد این تغییر هنوز بطور دقیق مشخص نشده اما برخی از عوامل و شرایط می توانند ریسک بروز این عارضه را افزایش دهند که در ادامه آنها را شرح می دهیم:

• آبسه مقعدی
• بیماری های گوارشی
• دیورتیکولیت، کرون و کولیت
• عوارض جراحی های نزدیک مقعد
• اچ آی وی و سایر بیماری های جنسی
• ایجاد ضربه
• سرطان های رکتوم
• ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن

فیستول چه علائمی ایجاد می کند؟

مجراهای فیستول باعث انتقال عفونت روده به زیر سطح پوست شده و بیمار شاهد ترشح عفونت و ایجاد آبسه در محل بیماری خواهد بود. نشانه های شایع این بیماری که اکثر مبتلایان آن را تجربه می کنند شامل موارد زیر است:

• درد و تورم مقعد
• قرمزی پوست اطراف مقعد
• خارش مقعد
• خروج ترشحات آلوده و بدبو از سطح پوست
• خونریزی مقعدی
• احساس تب

نحوه تشخیص

اگر علائم مداوم دارید که نشان می دهد به فیستول مقعدی مبتلا شده اید، باید در اولین فرصت به دکتر مراجعه کنید. اولین قدم گرفتن شرح حال از شماست که پزشک درباره علائمی که اخیرا تجربه کردید و همچنین سوابق بیماری های تان از شما پرس و جو می کند.

در مرحله بعدی معاینه فیزیکی برای بررسی علائم ظاهری شما انجام می شود و پزشک به آرامی بوسیله انگشت ناحیه مقعد را بررسی می کند.

در مرحله بعدی دکتر متخصص انجام آزمایشاتی را برای تایید ابتلای شما به این بیماری و همچنین مشخص شدن نوع اتصال و مجرای فیستول تجویز می کند تا بر اساس آن بهترین روش درمان فیستول را به شما پیشنهاد دهد، آزمایشاتی که باید انجام شود:

• پروکتوسکوپی
• سی تی اسکن
• سیگموئیدوسکوپی
• سونوگرافی
• آنوسکوپ
• ام آر آی

راه‌های درمان قطعی فیستول مقعدی

فیستول مقعدی را نمی توان با روش های دارویی و خانگی درمان کرد و تنها راه درمان این بیماری تخلیه عفونت و بستن مجرای فیستول بوسیله جراحی است. البته مصرف داروهای آنتی بیوتیک به کاهش عفونت کمک می کند اما در نهایت باید یکی از روش های جراحی برای درمان این عفونت استفاده شود.

چندین روش برای جراحی فیستول در نظر گرفت شده که در حال حاضر لیزر یکی از جدیدترین روش های درمان این بیماری است که در ادامه به تشریح و مقایسه این دو روش می پردازیم:

عمل جراحی فیستول

جراحی فیستول به روش های مختلفی انجام می شود که هر یک طول درمان، عوارض و مزایای خود را دارد. در کل عمل جراحی فیستول تحت بیهوشی و در بیمارستان انجام می شود و معمولا بیمار یک روز قبل و یک روز بعد از عمل در بیمارستان بستری می شود.

جراحی فیستول معمولا پر ریسک بوده و احتمال ایجاد آسیب در بافت های اطراف مقعد و بروز مشکلاتی مثل بی اختیاری در دفع، عفونت و بازگشت مجدد بیماری را افزایش می دهد. انواع روش های عمل جراحی فیستول به شرح زیر است:

• جراحی به روش ستن
• فلپ آندواسمنت
• فیستولوتومی
• چسب فیبرین
• روش لیفت
• پلاگین بیولوژیکی

انتخاب پزشک متخصص و با تجربه که شما را از مراحل درمان، مزایا و معایب و طول درمان هر یک از روش های بالا مطلع کند بخش مهمی از پروسه درمان است، بنابراین حتما در انتخاب آن دقت و وسواس کافی را به خرج دهید.

چرا به فیستول مقعدی مبتلا می شویم؟ - تصویر زندگی

بیماری فیستول مقعدی چیست؟ معرفی بهترین مرکز جراحی

فیستول مقعدی یک تونل باریک است که مابین انتهای روده و پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود و عفونت درمان نشده آبسه مقعدی علت اصلی این بیماری شناخته می شود. در واقع وقتی یک اتصال غیر عادی بین مقعد و روده ایجاد می شود که از عفونت تشکیل شده، شما به فیستول مقعدی دچار شده اید.

تنها راه برای خلاص شدن از این بیماری نشیمنگاهی، عمل جراحی و تخلیه کامل عفونت است. ما در ادامه سعی داریم به بررسی علائم، دلایل، روش های درمان و معرفی یکی از بهترین مراکز عمل جراحی فیستول مقعدی در تهران بپردازیم:

علائم فیستول چیست؟

فیستول های مقعدی می توانند علائم ناخوشایندی مانند ناراحتی و سوزش پوست ایجاد کنند و معمولاً به خودی خود بهتر نمی شوند و در بیشتر موارد باید از طریق عمل جراحی برطرف شوند. شاخص ترین علائم فیستول که بیشتر بیماران آنها را تجربه می کنند شامل موارد زیر است:

• التهاب و قرمزی و تغییر رنگ پوست اطراف مقعد
• خروج ترشحات چرکی از یک یا چند سوراخ در اطراف مقعد
• سوزش و خارش مقعد
• برآمدگی دردناک و سفت
• درد مقعدی بعد از دفع مدفوع

تشخیص

اگر علائم بالا را  تجربه می کنید، حتما باید به دکتر متخصص روده یا پزشک عمومی مراجعه کنید تا بررسی های لازم به منظور تشخیص دقیق بیماری صورت گیرد. در مرحله اول بررسی سوابق بیمار به همراه معاینه جسمی صورت می گیرد. معمولا بخش عمده علائم فیستول مثل قرمزی، تورم و عفونت در معاینه قابل مشاهده است.

اما برخی از فیستول ها روی سطح پوست قابل مشاهده نیستند و برای تشخیص آنها نیاز به انجام آزمایشات بیشتر و مشاهده رکتوم است. پزشک برای مشاهده کامل مقعد و تشخیص نوع فیستول از روش های زیر استفاده می کند:

آنوسکوپی: وسیله ای برای معاینه دیجیتال مقعد و انتهای راست روده است.

MRI یا سونوگرافی: از این روش های برای تشخیص دقیق علت و همچنین شرایط بیماری فیستول استفاده می شود.

در صورت نیاز اسکن، آزمایش خون و کولونوسکوپی هم باید انجام شود تا پزشک ببیند آیا عارضه فیستول در پی بیماری هایی مثل کرون یا کولیت ایجاد شده یا خیر.

مرکز درمان فیستول در تهران

مراکز زیادی برای درمان تخصصی بیماری های نشیمنگاهی مثل فیستول در تهران وجود دارند. اما کلینیک پایتخت در تهران یکی از مراکزی است که عمل جراحی فیستول توسط دکتر متخصص بوسیله لیزر و بصورت سرپایی انجام می شود.

بر اساس نظرسنجی های انجام شده، این مرکز به عنوان یکی از بهترین مراکز درمان با لیزر بیماری های نشیمنگاهی در تهران می باشد.

بهترین راه درمان فیستول

نکته قابل توجه این است که فیستول های مقعدی نیاز به اقدامات درمانی دارند و خود به خود بهبود نمی یابند. روش های مختلفی برای جراحی فیستول وجود دارد که هر یک مزایا، معایب و طول دوره نقاهت گوناگونی دارد.

درمان فیستول با لیزر

عمل لیزر در حال حاضر به عنوان بهترین روش درمان فیستول شناخته می شود و تا حد زیادی جایگزین جراحی شده است. لیزر یک روش سرپایی برای درمان فیستول است که بدون درد و خونریزی انجام می شود و بیمار بلافاصله بعد از عمل مرخص می شود و نیازی به بستری شدن نیست.

در این روش جراحی با استفاده از اشعه یکپارچه لیزر عفونت فیستول را تخلیه و سپس مسیر ایجاد شده توسط فیستول را ترمیم می کنند.

به دلیل اینکه لیزر فیستول یک روش بدون عوارض با دوران نقاهت کوتاه است، بسیاری از بیماران آن را به جراحی های سنتی ترجیح می دهند.

فیستولوتومی

دربین روش های عمل فیستول، فیستولوتومی از سایر روش ها رایج تر است. بیش از ۸۰ درصد جراحی های فیستول با این روش انجام می شود.

در عمل فیستولوتومی یک برش طولی روی فیستول ایجاد می شود و بعد از تخلیه عفونت مسیر فیستول به مرور زمان و از داخل به بیرون شروع به ترمیم کند. با توجه به محل قرار گیری فیستول، ممکن است لازم باشد که جراح یک برش کوچک روی عضله اسفنکتر ایجاد کند که در اینصورت خطر ابتلا به بی اختیاری وجود خواهد داشت.

حدودا ۱ تا ۲ ماه برای ترمیم فیستول در این روش زمان لازم است و دوران نقاهت در این روش جراحی طولانی است.

روش های دیگر جراحی فیستول شامل پلاگین بیولوژیکی، نخ ستن و فلپ آندوانسمنت است که عوارض و احتمال بازگشت مجدد بیماری در هر روش متفاوت می باشد و هیچ یک به اندازه لیزر و فیستولوتومی روش مطمئنی به حساب نمی آید.