ایستگاه پزشکی

نگاهی بر دنیای سلامت، زیبایی و پزشکی - دانستنی هایی که به حفظ سلامت جسم و روح کمک می کند

ایستگاه پزشکی

نگاهی بر دنیای سلامت، زیبایی و پزشکی - دانستنی هایی که به حفظ سلامت جسم و روح کمک می کند

رابطه شقاق یا فیشر با درد و خونریزی مقعد

شقاق مقعدی یا Anal Fissure بریدگی یا پارگی در لایه نازک و ظریف مقعد شما است. این پارگی اغلب عضله اطراف مقعد را که اسفنکتر مقعدی نامیده می شود، آشکار می کند. آسیب می تواند باعث اسپاسم آن عضله شود که می تواند لبه های شقاق را حتی بیشتر از هم جدا کند. اسپاسم ها می توانند باعث درد شوند و روند بهبود را کاهش دهند. حرکات روده همچنین می تواند از بهبود شقاق جلوگیری کند. شقاق مقعدی در صورتی حاد تلقی می شود که اخیراً اتفاق افتاده باشد یا کمتر از 6 هفته آن را داشته باشید. اگر بیش از 6 هفته گذشته باشد یا اغلب عود کند، مزمن در نظر گرفته می‌شود.

این پارگی‌ها شایع هستند، اگرچه ممکن است فکر کنید درد و خونریزی علائم بیماری‌های دیگری مانند هموروئید است. زیرا علائم شقاق و هموروئید تا حد زیادی شبیه یکدیگر هستند.

چه کسانی دچار شقاق مقعدی می‌شوند؟

بیماری شقاق می‌تواند برای مردان و زنان و حتی نوزادان اتفاق بیفتد. احتمال ابتلای بزرگسالان بین 20 تا 40 سال به این بیماری معمولا بیشتر است. شقاق مقعدی اغلب در اثر آسیب به مجرای پشتی (مقعد) ایجاد می‌شود. کشش و پارگی ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که فرد عبور مدفوع سختی را دفع کند.

در بیشتر افراد، این آسیب پوستی بدون هیچ مشکلی به سرعت بهبود می‌یابد. با این حال، به نظر می‌رسد برخی از افراد فشار عضله اطراف مقعد (اسفنکتر مقعد) بالاتر از حد طبیعی دارند و عضله “سفت تر” از حد معمول است.

تصور می شود که این افزایش فشار ممکن است خون رسانی به مقعد را کاهش دهد و در نتیجه روند بهبود زخم را کند کند.

  • یبوست می‌تواند احتمال ایجاد شقاق مقعدی را به میزان چشمگیری افزایش دهد. البته تفاوت در تعداد حرکات روده بین افراد مختلف وجود دارد. برای برخی اجابت 2 تا 3 بار در روز استاندارد است.

اما برای برخی دیگر اجابت هر 2 یا 3 روز یکبار انجام می‌شود. در حقیقت یبوست زمانی اتفاق می‌افتد که مدفوع شما سفت شود و دفع آن سخت‌تر یا دردناک‌تر باشد، یا اینکه تعداد دفعات دفع شما بسیار کمتر از حد معمول باشد.

عوامل زیادی می‌توانند باعث یبوست شوند، اما از جمله شایع‌ترین آن‌ها می‌توان به نخوردن فیبر کافی (غذای خشن) و مایعات کافی اشاره کرد.

  • گاهی اوقات در صورت داشتن اسهال مزمن و طولانی مدت هم شقاق مقعدی رخ می دهد.
  • شقاق مقعدی در دوران بارداری و زایمان نیز شایع تر است و از هر 10 زن معمولا یک نفر در زمان بارداری یا زایمان به این عارضه مبتلا می‌شود.
  • به ندرت اتفاق می‌افتد که شقاق علت زمینه‌ای دیگری داشته باشد. به عنوان مثال، بیماری‌های کرون، کولیت اولسراتیو یا یک عفونت مقاربتی مانند عفونت تبخال مقعدی هم می‌توانند باعث بروز این بیماری شوند.

ادامه مطلب در  این سایت

بیماری مقاربتی زگیل تناسلی و راه‌های تشخیص و درمان


عفونت HPV شایع ترین بیماری مقاربتی (STD) در آمریکای شمالی است. اشکال خاصی از ویروس می تواند باعث سرطان دهانه رحم، رکتوم، فرج، واژن و آلت تناسلی شود. بر اساس CDC، حداقل 50 درصد از مردان و زنان فعال جنسی در مقطعی از زندگی خود به عفونت HPV تناسلی مبتلا می شوند.

پس از اینکه فردی به ویروس HPV آلوده شد، ممکن است یک تا سه ماه (یا در برخی موارد بیشتر) طول بکشد تا زگیل ظاهر شود. برخی از افرادی که مبتلا شده اند هرگز به زگیل مبتلا نمی شوند.

آیا زگیل تناسلی مسری است؟

بله، زگیل تناسلی و ویروسی که آنها را ایجاد می‌کند هر دو بسیار مسری هستند. هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. وقتی ویروس را گرفتید، همیشه مسری هستید. حتی اگر علائمی مانند زگیل تناسلی نداشته باشید، یا زگیل‌ها را درمان و برداشته‌اید، باز هم می‌توانید فرد دیگری را به HPV و زگیل تناسلی مبتلا کنید.

زگیل تناسلی چه شکلی است؟

زگیل تناسلی مانند زائده های کوچک گوشتی، صورتی یا قرمز در داخل یا اطراف اندام های جنسی به نظر می‌رسد. زگیل ها ممکن است شبیه به قسمت های کوچک گل کلم به نظر برسند، یا ممکن است بسیار ریز بوده و به سختی دیده شوند.

آنها اغلب در دسته های سه یا چهارتایی ظاهر می شوند و ممکن است به سرعت رشد کرده و گسترش یابند. آنها معمولاً دردناک نیستند، اگرچه ممکن است باعث درد خفیف، خونریزی و خارش شوند.

چه کسانی ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند؟

زگیل تناسلی هر دو جنس زن و مرد را درگیر می کند اما بیشتر در نوجوانان و جوانان شایع است. ریسک ابتلای شما به زگیل تناسلی افزایش می یابد اگر:

  • هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده نکنید.
  • چندین شریک جنسی داشته باشید.

مراجعه به دکتر برای تشخیص زگیل

در صورتی که علائم و زائده‌های مشکوک مشاهده می‌کنید بهتر است برای بررسی و چکاپ به دکتر متخصص مراجعه کنید. پزشک معمولاً می‌تواند با مشاهده زگیل‌ها را تشخیص دهد.

اما نکته مهم در انتخاب دکتر زگیل تناسلی، تخصص پزشک مورد نظر است که می‌تواند به جلوگیری از اتلاف وقت و هزینه به شما کمک کند. برای شما این سوال پیش آمده که پزشکی که به آن مراجعه می کنید باید چه تخصصی داشته باشد؟ شما می‎توانید برای تشخیص زگیل به پزشکان زیر مراجعه کنید:

  • دکتر پوست
  • دکتر زنان (برای خانمها)
  • دکتر اورولوژی (برای آقایان)
  • دکتر جراح عمومی (برای خانم ها و آقایان)

مشاهده منبع

علائم آزاردهنده شقاق یا زخم مقعدی را بشناسید!

شاید بسیاری از ما تجربه خارش و سوزش هر چند سطحی و کوتاه مدت را در ناحیه مقعد خود داشته باشیم. بنابراین کاملا قابل درک است که چنین علائم ناخوشایندی می‌تواند تا حد زیادی کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد. بیماری زخم مقعد یا شقاق، یکی از عارضه های نشیمنگاهی رایج است که با نشانه هایی مثل خونریزی، درد، سوزش و خارش در ناحیه مقعد بروز پیدا می‌کند و باید هرچه زودتر درمان شود. در ادامه به بررسی کامل اینکه شقاق چیست و چرا به آن مبتلا می‌شویم خواهیم پرداخت.

بیماری شقاق مقعدی و دلایل ایجاد آن

شقاق مقعدی پارگی‌های کوچکی در دیواره مخاطی مقعد است که می تواند به شدت دردناک باشد. بیشتر شقاق مقعدی به دلیل زور زدن در هنگام اجابت مزاج، یبوست یا اسهال مکرر ایجاد می‌شود. این عارضه در هر دو جنس زن و مرد به یک اندازه شایع است و اغلب افراد ۱۵ تا ۴۰ ساله را مبتلا می‌کنند.

زنانی که زایمان می کنند هم در معرض خطر بیشتری برای ایجاد شقاق مقعدی به دلیل فشار بر پرینه هستند. اسپاسم اسفنکتر مقعد یا ایسکمی موضعی می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به شقاق مقعدی یا بدتر کند.

شقاق مقعدی غیر معمول ممکن است در افراد مبتلا به بیماری کرون، بیماری های مقاربتی (به ویژه HIV، سیفلیس و هرپس سیمپلکس)، سرطان مقعد، ترومای موضعی، سل یا شیمی درمانی ایجاد شود.

عوامل ایجاد شقاق یا فیشر مقعدی یا به صورت مستقیم باعث ایجاد این عارضه می‌شوند و یا عامل زمینه ساز این بیماری هستند. هرچند نمی‌توان نقش تغذیه و سبک زندگی را در ایجاد این بیماری نادیده گرفت.

اصلی‌ترین عامل این بیماری مقعدی معمولا زخم مجرای داخلی مقعد بخاطر اجابت سخت و خشک است, هر چند مدفوع نرم یا اسهالی هم میتواند باعث آن شود.

معمولاً، شقاق مقعدی به دلیل برخی علائم مشابه با هموروئید، توسط بیمار یا پزشک مراقبت های اولیه به اشتباه به عنوان هموروئید تشخیص داده می‌شود. این تاخیر در تشخیص ممکن است منجر به تبدیل شدن یک شقاق حاد به یک شقاق مزمن شود که در نتیجه درمان آن دشوارتر است.

انواع شقاق حاد و مزمن

شقاق مقعدی ممکن است حاد یا مزمن باشد (معمولاً بیش از ۱۲-۸ هفته طول می کشد) شقاق حاد ممکن است به شکل یک پارگی ساده در مقعد بروز پیدا کند، در حالی که شقاق مزمن ممکن است دارای تورم و بافت اسکار باشد.

به گفته bpac.org.nz بهبودی خود به خود در یک سوم افراد معمولاً در عرض شش هفته اتفاق می‌افتد. شقاق مقعدی که بیشتر از این مدت باقی بماند مزمن در نظر گرفته می‌شود و برای درمان نیاز به روش های پزشکی لیزر و جراحی دارد.

درمان شقاق مزمن معمولا دشوارتر است، زیرا ممکن است یک توده خارجی مرتبط با پارگی، به نام برچسب یا تگ پوستی (همان گوشت اضافه) درست در داخل یا دهانه مقعد، ایجاد کند.

گلیسریل تری نیترات و پماد آنتی فیشر موضعی در حال حاضر به عنوان یک گزینه درمانی برای افرادی که حداقل به مدت سه هفته دچار شقاق مقعدی شده اند، در دسترس است.

اما استفاده از داروها و پماد شقاق فقط به مدت یک هفته و با تشخیص پزشک توصیه می‌شود و در صورتی که بهبودی حاصل نشود، فیشر مزمن است و باید به سراغ درمان های جدی تر بروید.

درمان شقاق یا فیشر

رایج ترین درمان برای شقاق مقعدی حاد شامل تغییر در عادات اجابت مزاج و رژیم غذایی سرشار از فیبر و همچنین استفاده از مکمل های فیبر بدون نسخه (در مجموع ۲۵ تا ۳۵ گرم فیبر در روز) است.

نرم کننده های مدفوع و افزایش مصرف آب ممکن است برای تقویت حرکات نرم روده و کمک به روند بهبودی ضروری باشد. ممکن است برای مدفوع شل و مکرر به داروهای ضد اسهال نیاز باشد. بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین را می توان برای درد مقعدی استفاده کرد و حمام وان گرم (حمام سیتز) به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه چندین بار در روز (به ویژه پس از اجابت مزاج) تسکین دهنده است و باعث آرامش عضلات مقعد می شود و به روند بهبودی کمک می کند.


مشاهده منبع این مقاله